خشونت خانگی شامل هر گونه رفتار خشونت آمیز یکی از اعضای خانواده بر علیه دیگر عضو یا اعضا می‌باشد. خشونت خانگی دارای زمینه‌های مختلفی است که بسیاری از افراد آن را نادیده می‌گیرند. قربانیان خشونت‌خانگی، در وهله اول کودکان خردسال و سپس زنان هستند و البته محدود به قشر و یا سن خاصی هم نیست. یکی از مواردی که باعث گسترش خشونت‌خانگی شده است، پذیرش فرهنگی نوعی از این خشونت همچون تنبیه بدنی است. کسانی که قربانی خشونت‌خانگی هستند، باید ابتدا بدون انکار نشانه‌های خشونت خانگی را بپذیرند. در صورتی که خود یا هر کدام از اعضای خانواده‌تان با این مشکل مواجه شده‌اید، حتما مشاوره خانواده بگیرید.
خشونت خانگی چیست؟
خشونت خانگی شامل هر گونه آزار و اذیتی است که یک فرد در رابطه ازدواج خود، برای کسب تسلط و کنترل بر روی فرد مقابل انجام می‌دهد.
در واقع با وجود خشونت‌خانگی در برخی از روابط، یکی از طرفین سعی می‌کند با استفاده از ایجاد ترس، گناه، احساس شرمندگی و … طرف مقابل را تحقیر کند و کنترل او را در دست بگیرد.
لازم است بگوییم که خشونت خانگی در تمامی سنین و جنسیت‌های زن و مرد وجود دارد. با اینکه در رابطه‌های زناشویی، بیشترین قربانیان زنان هستند؛ اما گاها مردان هم دچار خشونت خانگی به صورت عاطفی و حتی جسمی می‌شوند. در مواردی هم این خشونت دامن فرزندان خانواده را میگیرد. برای آشنایی با راه های جلوگیری از همسر آزاری کلیک کنید.
گونه های خشونت خانگی
خشونت‌خانگی دارای گونه‌های مختلفی است که در ادامه به آن‌ها اشاره کرده‌ایم.
- فیزیکی: خشونت فیزیکی شامل تنبیه بدنی، قطع عضو، قتل و …
- جنسی: خشونت جنسی شامل تجاوز جنسی، سوءاستفاده جنسی، قوادی و …
- روانی: خشونت روانی شامل باج خواهی، توهین، تحقیر، تهدید، حسادت، شک و …
- ایجاد محدودیت: خشونت خانگی که با ایجاد محدودیت همراه باشد، شامل از بین بردن استقلال مالی، مصادره اموال، ازخود بیگانگی و … است.
معمولا خشونت‌خانگی با خشونت روانی شروع می‌شود و رایج‌ترین نوع خشونت نیز می‌باشد. با این حال نیز بسیاری از افراد تنها آسیب‌های جسمی را نشانه خشونت‌خانگی می دانند. در ادامه اطلاعات بیشتری پیرامون گونه‌های مختلف خشونت‌خانگی ارائه کرده‌ایم.
خشونت فیزیکی
خشونت‌خانگی فیزیکی به این معنا است که فرد آزاردهنده برای آسیب زدن به طرف مقابل از نیروی فیزیکی استفاده کند.
چنانچه آثار ضرب و شتم بر روی جسم فرد مشخص باشد، می‌تواند برای پیگیری بیشتر به نیروی انتظامی مراجعه کند.
خشونت جنسی
هر اقدامی که باعث گردد یک فرد در یک رابطه جنسی ناخواسته، غیر ایمن، تحقیر کننده و … شرکت کند، یک خشونت جنسی محسوب می‌شود.
رابطه جنسی میان زن و مرد در یک رابطه زناشویی نیز بایستی که با رضایت طرفین انجام شود، در غیر این صورت مصداق آزار و اذیت جنسی است.
خشونت روانی
بسیاری از افراد حتی کسانی که جزو قربانیان هستند، خشونت روانی را جدی نمی‌گیرند. اینکه فرد آزار دهنده، طرف مقابل را مورد ضرب و شتم قرار نمی‌دهد، به این معنا نیست که او مورد خشونت‌خانگی قرار نگرفته است.
چنانچه فردی در رابطه زناشویی خود از نظر عاطفی به طرف مقابل آسیب برساند هم مصداق خشونت‌خانگی محسوب می‌شود.
کسی که طرف مقابل را مورد آزار و اذیت عاطفی قرار می‌دهد، قصد دارد استقلال و عزت نفس طرف مقابل را از بین ببرد.
هر گونه آزار زبانی شامل فریاد کشیدن، اسم گذاشتن بر روی طرف مقابل، شرمنده کردن، سرزنش، تحقیر و کنترل و … خشونت خانگی عاطفی محسوب می‌شود.
زخم‌هایی که در اثر خشونت‌خانگی بر روی روان فرد ایجاد می‌گردد، گاها از زخم‌های ناشی از خشونت فیزیکی و جسمی عمیق‌تر است.
خشونت ایجاد محدودیت
یکی از نشانه‌های بارز خشونت‌خانگی که با ایجاد محدودیت همراه است، محدود کردن طرف مقابل از نظر مالی است. در واقع محدود کردن طرف مقابل از نظر مالی به این دلیل انجام می‌شود که کنترل و تسلط کامل بر روی او انجام شود.
اگر همسرتان دائما مسائل مالی شما را کنترل می‌کند، پول‌ها و کارت بانکی‌تان را میگیرد، از اینکه شما کار و شغل خود را داشته باشید، ممانعت به عمل می‌آورد، سعی دارد تمامی دخل و خرج شما را محاسبه کند و برای تهیه ملزومات زندگی شامل لباس، غذا، دارو و .. به شما پولی نمی‌دهد. در واقع شما مورد خشونت‌خانگی قرار گرفته‌اید.
نشانه‌های خشونت خانگی
یک رابطه زناشویی که در آن گونه‌های مختلف خشونت خانگی وجود دارد، نشانه‌های مختلفی نیز دارد. از مهم‌ترین نشانه‌های رابطهای که یکی از طرفین قربانی خشونت خانگی است، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ترس از شریک زندگی و همسر
- حرف نزدن در مورد برخی مسائل با همسر به دلیل ترس از خشم او
- عدم رضایت مندی از خود به دلیل راضی نکردن همسر
- باور بر حق داشتن به بدرفتاری‌های طرف مقابل
- احساس درماندگی برای ادامه زندگی مشترک
- تحقیرهای مداوم همسر
- فریاد کشیدن‌های بی مورد شریک زندگی
- مدام زیر سوال و انتقاد قرار گرفتن
- خجالت کشیدن از بدرفتاری‌های همسر در مقابل خانواده و دوستان
- ارزش قائل نشدن برای طرف مقابل
- مقصر جلوه دادن طرف مقابل برای تمامی کارها
- صرفا یک ابزار جنسی بودن برای همسر
- تحمل اخلاق بد طرف مقابل
- مورد آسیب جسمی قرار گرفتن از سوی طرف مقابل
- تهدید کردن
- وادار کردن به برقراری رابطه جنسی
- غیرتی بودن بیش از حد و احساس مالکیت
- کنترل بیش از حد طرف مقابل
- ایجاد محدودیت برای دیدن دوستان و خانواده
روش های به کارگیری در خشونت خانگی
معمولا دلیل بروز خشونت خانگی عدم کنترل طرف مقابل بر روی رفتارهایش نیست. در بسیاری از موارد فرد سعی دارد به واسطه خشونت خانگی، طرف مقابل را تحت سلطه خود قرار دهد. افراد برای خشونت خانگی روش‌های مختلفی را استفاده می‌کنند که در ادامه به آن‌ها اشاره کرده‌ایم.
سلطه
کسی که طرف مقابل را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد، سعی دارد برای تمامی اعضای خانواده تصمیم گیری کند.
او برای پیش بردن خواسته هایش سعی می‌کند برخی بایدها و نبایدها را برای عضو یا اعضای خانواده تعیین کند. انتظاری که این شخص دارد این است که همه بدون دلیل از او اطاعت کنند.
تحقیر
کسی که دیگر اعضای خانواده را مورد خشونت خانگی قرار می‌دهد، سعی می‌کند از هر طریقی اعتماد به نفس عضو و یا اعضای خانواده را کاهش دهد.
در واقع او قصد دارد در طرف مقابل احساس بی ارزش بودن را القا کند. معمولا این دسته از افراد برای تحقیر طرف مقابل از توهین کردن، اسم‌گذاری، خجالت‌زده کردن یا تحقیر در مقابل دیگران و … استفاده می‌کنند.
انزوا
فرد آزار دهنده سعی می‌کند که با خشونت خانگی دیگر اعضا را در انزوا قرار دهد. با کارهایش قصد دارد اعضا را به خود وابسته کند و ارتباط آن‌ها را با دنیای بیرون از خانه محدود کند.
در واقع او انتظار دارد دیگر اعضای خانواده برای هر کاری مثل بیرون رفتن، درس خواندن و یا کار کردن از او کمک بخواهند.
تهدید
از جمله ابزارهایی که برای انواع خشونت خانگی استفاده می‌شود، تهدید است. کسانی که آزار و اذیت اعضای خانواده خود را در پیش می‌گیرند، سعی می‌کنند برای مطیع کردن آن‌ها به تهدید متوسل شوند.
انکار و مقصرتراشی
معمولا کسانی که به دیگران آزار و اذیت می‌رسانند، برای انجام کارهایی که کرده‌اند؛ دنبال مقصر و بهانه‌اند.
این دسته از افراد کارهای خود را به زندگی سخت دوران کودکی‌شان و یا همسر و فرزندانشان ربط می‌دهند. با این کار آن‌ها سعی دارند که خشونت خانگی خود را عادی و جزئی جلوه دهند.
چرخه خشونت خانگی
چرخه خشونت خانگی در موارد زیر خلاصه می‌شود:
- آزار و اذیت : فرد با فریاد، پرخاش، تحقیر و … به دیگر اعضا آسیب می‌رساند.
- احساس گناه : معمولا کسی که آزار و اذیت رسانده به دلیل عواقب رفتارهایش، احساس گناه می‌کند.
- بهانه تراشی : فرد آزار دهنده کارهایی که کرده است را توجیه می‌کند و دیگران را مقصر رفتارهایش می‌داند.
- عادی سازی : فرد سعی می‌کند همه چیز را عادی جلوه دهد و طوری رفتار می‌کند که انگار اتفاقی نیافتاده است. در این صورت فرد مقابل احساس می‌کند او خشونت را کنار گذاشته است.
- خیال بافی : فرد آزارگر به دنبال فرصتی است تا کارهای نکرده طرف مقابل را تلافی کند.
- دام گذاری : فرد سعی می‌کند در یک موقعیت مناسب خشونت خانگی خود را بر طرف مقابل توجیه کند. برای اینکار حتی عذرخواهی هم می‌کند. سعی می‌کند به طرف مقابل القا کند که دوستش دارد و او باید کمکش کند. اگر فرد بپذیرد این چرخه مجدد تکرار خواهد شد.
نکات پایانی
- کسانی که مورد خشونت خانگی قرار می‌گیرند، دارای اعتماد به نفس پایینی هستند.
- خشونت خانگی باعث تغییر شخصیت فرد می‌شود، به این معنی که می‌تواند او را از یک فرد معاشرتی به یک فرد منزوی تبدیل کند.
- این دسته از افراد معمولا افسرده، مضطرب و یا مشکوک به خودکشی هستند.
- اگر در اطراف خود با فردی مواجه هستید که مورد خشونت خانگی قرار میگیرد، سعی نکنید به او فشار بیاورید و یا او را قضاوت کنید، فقط از او حمایت نمایید.
- بهتر است در مواجهه با فردی که مورد خشونت خانگی قرار گرفته است، از مشکلات و نگرانی‌هایش بپرسید و به او پیشنهاد دریافت مشاوره از روانشناس را بدهید.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
